Kobryń
Kobryń położony jest na ostrowie przy ujściu rzeki Kobrynki do Muchawca. W 1287 roku miejscowość tę kniaź włodzimiersko-wołyński Włodzimierz podarował swojej żonie. Wtedy istniał w Kobryniu zespół umocnień drewnianych zbudowany z górnego i dolnego zamku. W końcu XV wieku zbudowano prawosławny klasztor Zbawiciela, który przebudowano w XVII i XVIII wieku. Po spustoszeniach wywołanych przez wojny kozackie, najazdy szwedzkie i rosyjskie Kobryń zaczął odzyskiwać znaczenie jako siedziba tzw. „klucza kobryńskiego” połowie XVIII wieku. Powstała wtedy drewniana cerkiew Św. Mikołaja.
W końcu XVIII wieku rozebrano pozostałości zamku.
Podczas powstania Kościuszkowskiego powiat kobryński już w kwietniu 1794 ogłosił akt przystąpienia do insurekcji. 17 września 1794 roku rosyjski generał Aleksander Suworow (1729-1800) na czele pułku suzdalskiego pobił pod Krupczycami w okolicy Kobrynia korpus gen. Sierakowskiego. Była to największa bitwa insurekcji kościuszkowskiej na Polesiu. Po obu stronach walczyło łącznie 20 tyś. ludzi. Powstańcy stracili blisko 3 tyś. ludzi, głownie kosynierów. Suworow pokonał ostatecznie Sierakowskiego pod Terespolem.
Miasto zostało zagrabione podczas rozbioru i caryca Katarzyna II przekazała je „na wieczne władanie” feldmarszałkowi Aleksandrowi Suworowowi dnia 15 sierpnia 1795. Był to wybitny dowódca, a także zbrodniarz wojenny, odpowiedzialny za wymordowanie cywilnej ludności Pragi 4.11.1794 roku, podczas szturmu Warszawy w Powstaniu Kościuszkowskim.
15 lipca 1812 roku doszło pod Kobryniem do pierwszej bitwy Napoleona z cofającymi się wojskami rosyjskimi.
W połowie XIX wieku na tym miejscu wytyczono drogę Warszawa – Moskwa oraz zbudowano linię kolejową Brześć – Homel co przyczyniło się do rozwoju miasta. Kobry wtedy był siedzibą powiatu „ujazdu” w guberni grodzieńskiej.
Kobry został wyzwolony w 1919 roku w II Rzeczpospolitej i stał się siedzibą powiatu w województwie poleskim. Od 11-13 września w trójkącie Kobry-Bereza Kartuska-Prużana, wzdłuż drogi Warszawa-Brześć toczyły się ciężkie walki 4 Armii Wojska Polskiego pod dowództwem gen. Leona Skierskiego, z 4 i 16 armią bolszewicką. Szacuje się, że w walkach pod Kobryniem w 1920 roku około 500 Polaków zginęło lub było rannych. W latach 1924-1925 na cmentarzu katolickim przy kościele (od 1945 roku przycerkiewnym) powstał cmentarz żołnierzy polskich.
20 września 1939 roku Kobryń zajęły sowieckie oddziały 4 Armii Wasilija Czujkowa. Od 23 czerwca 1941 do 20 czerwca 1944 roku miasto okupowali Niemcy.
[ kalendarium
• Pierwsza pisemna wzmianka o Kobryniu pochodzi z 1287 roku;
• w pierwszej połowie XIV wieku Kobryń był pod panowaniem kniazia Giedymina i jego następców; w końcu XIV wieku zbudowano Spaski Monastyr;
• 7.06.1519 roku Kobryń wraz z przyległymi ziemiami przechodzi do Polskiego Królestwa;
• 1532 Kobryń staje się własnością królowej Bony;
• 1589 Kobryń uzyskuje autonomię zgodnie z prawem magdeburskim, herb oraz pieczęć; oznacza to nadanie praw miejskich;
• 1596 przyjęcie Unii Brzeskiej oraz przejście Monastyru Spaskiego we władanie bazylianów;
• 1711 w wyniku epidemii zmarła połowa mieszkańców miasta;
• 1766 odebranie prawa magdeburskiego, zdegradowanie miasta do posiadłości wiejskiej;
• 1775-1784 budowa Królewskiego Kanału na rzece Muchawiec;
• 1795 włączenie Kobrynia do Imperium Rosyjskiego,
• 15.07.1812 zwycięstwo wojsk rosyjskich z wojskami Napoleona w bitwie pod Kobryniem;
• 1839-1846 rekonstrukcja Kanału Królewskiego i przemianowanie go na kanał Dniepr-Bug;
• 1846 zbudowanie szosy Moskwa-Warszawa biegnącej przez Kobryń;
• 1863-1864 powstanie w okolicach Kobrynia oddziału powstańczego pod dowództwem Romualda Traugutta;
• 1882 przeprowadzenie przez Kobryń kolei Poleskiej;
• 22.08.1915 okupowanie Kobrynia przez wojska niemieckie;
• 10.02.1919 wejście Legionów Piłsudskiego do Kobrynia;
• 30.07.1920 wyzwolenie Kobrynia przez Armię Czerwoną;
• 18.03.1921 utworzenia powiatu Kobryń w obrębie województwa poleskiego, państwa polskiego;
• 22.09.1939 przyłączenie Kobrynia do Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej
• 23.06.1941 okupacja Kobrynia przez faszystowskie, niemieckie wojska;
• 20.07.1944 oswobodzenie Kobrynia przez armię pierwszego frontu białoruskiego;
• 1987 obchody 700-lecia miasta;
• 2002 zmiany administracyjne we władzach
Na cmentarzu w Kobryniu pochowany jest brat Adama Mickiewicza, Aleksander Mickiewicz oraz rodzina Tadeusza Kościuszki.
kontakt
Magdalena Woźniak, magdalena__wozniak@op.pl magdalena__wozniak@op.pl
