stan obecny
W 1992 roku w Polsce żyło 87 osób noszących nazwisko Wiesiołowski (kobiety i mężczyźni), z których aż 50 osób mieszkało w byłym województwie Bydgoskim a 10 krakowskim. Żyło również 38 osób noszących nazwisko Wiesiełowski, wszyscy mieszkali w województwie białostockim.
Występowały również osoby o lekko zniekształconych nazwiskach: Wiesiołłowski (4 osoby), Wiesielowska (3 osoby).
[ przodkowie
Wiesiołowscy pieczętują się herbem Ogończyk (odmiana) jak również Wiesiołowscy uzyskali przynależność do herbu Pilawa poprzez nobilitację w 1611 r.
Najstarsze wzmianki pochodzą z ok. 1570 r. Wiesiołowscy zapisali się w dziejach Białegostoku jako właściciele, dzięki którym niewielka osada rozwinęła się w żywy ośrodek, będący centrum dóbr tej rodziny. Szczególną rolę odegrał Piotr Wiesiołowski Młodszy, który władał Białymstokiem przez długi czas – od ok. 1570 r. do swojej śmierci w 1621 r. Z jego inicjatywy wzniesiony został około 1570 r. murowany dwór obronny; na fundamentach tego dworu stanął później pałac Branickich. Piotr Wiesiołowski Młodszy ufundował także w 1617 r. pierwszą świątynię murowaną Białegostoku. Stanęła ona po przeciwnej stronie drogi w stosunku do starego drewnianego kościoła. Jest to zachowany do dzisiaj kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zwany „starym”. Jego budowę ukończył w 1621 syn Piotra – Krzysztof Wiesiołowski, żonaty z Aleksandrą z Sobieskich. Kościół został konsekrowany pod wezwaniem Wniebowzięcia NM Panny i św. Apostołów Piotra i Pawła. Po wczesnej śmierci Mikołaja Bakałarzewicza wdowa po nim, Katarzyna z Wołłowiczów, wyszła za mąż powtórnie za Piotra Wiesiołowskiego. W ślubnym wianie wniosła dobra białostockie. Odtąd, aż do śmierci w 1637 roku ostatniego z rodu – wielkiego marszałka koronnego, Krzysztofa Wiesiołowskiego – Białystok był w posiadaniu trzech kolejnych pokoleń tej rodziny. Krzysztof Wiesiołowski, zm. 16 kwietnia 1637, żona Aleksandra, starosta Tykocin i Supraśla, Stolnik Litewski i Ciwun of Wilno przed 1620, Marszałek Sądu Litwy od 1619, Krajczy Litewski od 1620, Wielki Marszałek Koronny od 1635. Marszałek Sejmu od 15 stycznia do 26 lutego 1609 i od 13 lutego do 13 marca 1618 w Warszawie. Krzysztof i Aleksandra Wiesiołowscy byli bezdzietni. Po ich bezpotomnej śmierci (Aleksandra zm. w 1645 r.) dobra białostockie przeszły na własność Korony Polskiej i jako królewszczyzna włączone do starostwa tykocińskiego.
Piotr Wiesiołowski. Miasto Lipsk położone jest nad górna Biebrzą i otoczone kompleksem dużych i ciekawych pod względem przyrodniczym łąk bagiennych i torfowych. Już w 1533 roku wzmiankowano o osadzie istniejącej na tym miejscu, pod nazwą Wola Lipska. Nazwę są przejęła od lasu. W 1580 roku, król Stefan Batory nadał jej prawa miejskie. Postanowił także uczynić z niej duży port rzeczny nad Biebrzą i punkt etapowy na drodze handlowej z Grodna do Warszawy. Ówczesny leśniczy perstuński Piotr Wiesiołowski zaprojektował miasto z dużym rozmachem. Do dziś zachował się pasmowy układ przestrzenny, charakterystyczny dla pomiary włóczystej, z bardzo regularną siatką ulic.
Piotr Wiesiołowski w 1603 r. został starostą wasilkowskim – marszałek nadworny litewski i właściciel Białegostoku (do 1619 roku). Był wychowankiem reformacyjnych uniwersytetów niemieckich. Początkowo był kalwinem. Z kalwinizmu na katolicyzm przeszedł przed rokiem 1579, prawdopodobnie w skutek poślubienia katoliczki Zofii Lubomirskiej herbu Śreniawa, siostry Sebastiana Lubomirskiego, kasztelana wojnickiego. Zmarł w 1621 r.
[ herb Ogończyk
Wylegitymowani herbu Ogończyk:
- Jan, syn Stanisław i … . Synowie weszli w posiadanie d. Stryjewo z przyległościami.
- Stanisław, syn Jana
- Jan Chrzciciel Leon Piotr (trojga imion), ur. 23 VI 1786, syn Stanisława, rzeczywisty radca stanu, sędzia Najwyższej Instancji KP, członek OZWDRzS, posiadacz orderu Św. Stanisława III kl. i Św. Anny II kl. Żona Teresa Czartkowska. Dzieci:
Krzysztof Miron Jan Wincenty Bonawentura, ur. 16 VII 1821,
Franciszek Leon, ur. 20 II 1826,
Józef Mikołaj Cyprian Stanisław Maureliusz, ur. 14 IX 1833,
Marianna Regina Józefa Małgorzata Stanisława, ur. 07 IX 1819, mąż Lucjan Orpiszewski. - Teofil Lazary Adam (trojga imion), syn Stanisława, ur. Strzyżewo, W. Ks. Poznańskie ok. 1795 r., żona Euzebia Teresa Wolicka. Dzieci:
Tadeusz Józef Alfred, ur. 05 X 1832 Warszawa,
Władysław Kazimierz, ur. 28 II 1834,
Wanda Bibianna Martyna, ur. 30 I 1830, mąż Michał Sokołowski. - Baltazar, wnuk Jana, żona Julianna Drzewiecka. Syn Roman Józef.
- Roman Józef, syn Baltazara. Oficer WP, nacz. magazynów Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Ślub Tuluza 03 IV 1838, żona Joanna Ludwika Landelle Pelissier. Dzieci:
Henryk Aleksander, ur. 27 VI 1836,
Cezary Władysław, ur. 01 I 1849,
Ludwik Roman, ur. 06 II 1851,
Zygmunt Tadeusz, ur. 12 VIII 1854.
Piotr Wiesiołowski, Marszałek Nadworny Koronny w latach 1598 – 1615.
[ wzmianki
Adam Boniecki „Herbarz Polski”:
liczne wzmianki
[ inne wzmianki
Wiesiołowscy:
- Krystyna Wiesiołowska, mąż Jan Dembiński, syn Feliks Antoni Jakub Dembiński ur. 29.5.1771 w Krakowie.
- Krzysztof Wiesiołowski, ur.1742, zm. 1826, badacz kultury materialnej i religijnej Słowian, jako naukę pomocniczą wykorzystywał archeologię.
- Franciszek Wiesiołowski – członek Polskiego Towarzystwa Demokratycznego, brał udział w przygotowaniach do powstania przeciwko zaborcy austriackiemu w Bieczu w roku 1845 roku.
- Wiesiołowski Franciszek, ur. 1814, zm. 1867.
- Ksawery hr. Wiesiołowski, obywatel z Tarnowskiego, mianowany przez ks. Lubomirskiego zastępcą kuratora w 1829 r., z racji mieszkania poza Lwowem, mimo najlepsze chęci, nie mógł zająć się dostatecznie Bibljoteką Ossolińskich.
Wiesiełowscy:
- Aleksander N. Wiesiełowski (1837-1906), profesor Uniwersytetu Petersburskiego, główny twórca rosyjskiej teorii zwanej poetyką historyczną i tzw. rosyjskiej szkoły historycznej.
Wiesiełłowscy:
- Wojciech Wiesiołłowski
