poezja

Bronisława Sibiga

Niezapomniany koncert 2

obudzona ze snu
nabieram barw
jak kwiat
otwieram się

ponad łąkami
poranne trele
z każdym akordem
nowe brzmienie
zmrużone oczy wirtuoza
to tu, to tam
cały świat tańczy

a w kłosach
dojrzewa chleb