Nazwisko Lic i Lica znane było historycznie i występuje współcześnie na Kociewiu oraz na południowych i środkowych Kaszubach. W księdze metrykalnej parafii Pogódki pod Skarszewami poświadczeni zostali w 1688 r. Joachim Lic, 1696 r. Catharina Licowa, 1710 r. Catharina Licowna oraz 1789 r. w parafii Stara Kiszewa Marianna Lica. Wiele zaświadczeń ma omawiane nazwisko we wsiach powiatu kartuskiego. Są tu zapisy niemieckie z 1773 r., kiedy Pomorze przejmowane było przez państwo pruskie. I tak w Kistówku w gminie Sulęczyno mieszkał gbur Marcin Litza, w Kamienicy Szlacheckiej Wojciech Litz, w Sikorzynie pod Kościerzyną chałupnik Michał Litza, w Szymbarku Christian Lietz, w II połowie XVIII w. był w tymże Szymbarku pastorem niejaki Lietz. W 1773 r. w Zdrojach pod Lipuszem był pasterz Marcin Lietz, a w Łapinie pod Gdańskiem Wojciech Litz. W księgach metrykalnych parafii Sierakowice przez cały XIX w. występuje nazwisko Lica, np. w 1802 r. Marianna Licowa, w 1805 r. Joan Lica i w 1888 r. Johann Leitza, podobnie w księdze chrztów parafii Chmielno w 1825 r. zanotowana została Marianna Lica oraz Jacob Lytza i w 1842 r. Marianna Litz. W 1792 r. w księdze ślubów parafii Ugoszcz pod Bytowem zanotowany został Andreas Lica, a w urzędowej księdze adresowej Bytowa i powiatu bytowskiego z 1925 r. figuruje 7 osób pisanych Lietz.
„Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych” podaje 834 obywateli nazywających się Lica, z tego 321 w woj. gdańskim, i 176 w woj. bydgoskim.
Przystępując do objaśnienia tego nazwiska, zdać trzeba sobie sprawę, że na Powiślu Gdańskim występuje nazwisko Licz. Mamy więc sytuację, gdzie starogermański przyrostek -izo, tworzący formy zdrobniałe od imion germańskich i chrześcijańskich, występuje w postaci poczwórnej jako zakończenie -tz i -tsch, -tze i -tsche; w polszczyźnie zakończenia te dają wygłos imion, a potem nazwisk na -c lub -cz i -ca lub -cza; -e z zakończeń -tze lub -tsche przechodzi w -a. Mamy zatem na Pomorzu i poza nim nazwiska Pac, Paca oraz Pacz i Pacza od Paweł, Pec i Pecz, Peca i Pecza od Piotr, Nic i Nicz, Nica i Nicza od Nikołaj (dziś Mikołaj), Rac i Racz, Raca i Racza od Radosław, Ruc i Rucz, Ruca i Rucza od Rudolf, Kuc i Kucz, Koc i Kocz od Konrad, (dawniej Kuonrath). Tu zatem mieści się też Lic i Licz, Lica i ewentualnie Licza od imienia Łukasz, po łacinie Lucas i po niemiecku Lukas. Nagłosowa sylaba imienia Lukas realizowana była w niemczyźnie jako Lü-, co oczywiście w polszczyźnie wymawiano i zapisano jako Lic(a). Możliwy to też skrót od staro-wysoko-niemieckich imion opartych na bazie liut-, czyli „naród, lud”.
Dodać można, że księga parafialna Pogódki utrwaliła formę pochodną Lican: Joachim Lican 1682 r. i Catherina Licanka 1703 r., utworzoną za pomocą przyrostka -an. Osobno wypadnie się zająć nazwiskiem Litzan, Lietzan.
W formie Litze nazwisko wystąpiło jako przydomek szlachecki Kętrzyńskich z Kętrzyna w powiecie wejherowskim.
W 1860 r. John Lica i jego żona Mary Suszek z trzema synami przybyli z parafii Wiele do Kanady na szlak Opeongo (tu mieli jeszcze dwóch synów i córkę). Ok. 1880 r. ich prawnuk John udał się do USA (stan Wisconsin), gdzie pisali się Litzer, potomkowie jego wrócili do Kanady, pisani też Litze, Leetch.
Edward Breza
