Wojskowe Biuro Historyczne odkryło, że dekadę temu, w jednostkach podległych Ministerstwu Obrony Narodowej, zniszczono kilkadziesiąt tysięcy dokumentów dotyczących komunistycznych organów bezpieczeństwa.
Od roku 2000 zniszczono kilkadziesiąt tysięcy akt tajnych służb PRL. Ostatnie zostały zniszczone w 2009 roku, gdy na czele Ministerstwa Obrony Narodowej stał Bogdan Klich. Zniszczenia akt tajnych służb PRL w Centralnym Archiwum Wojskowym dotyczą Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, sądów i prokuratur z okresu stalinowskiego, Głównego Zarządu Informacji, Wojskowej Służby Wewnętrznej, Zarządu II Sztabu Generalnego, Szefostwa Wojsk Ochrony Pogranicza.
Sprawy ukrywania planów rozmieszczenia w Polsce broni atomowej, sprawy wywiadu czy struktur zarządzania armią dla społeczeństwa zwykle nie są interesujące.
Zwróćmy uwagę przede wszystkim na niszczenie akt sądów i prokuratur. Z jednej strony działanie to miało na celu ukrycie zbrodni politycznych, ukrycie sprawców oraz ofiar o których losie wiele rodzin do dzisiaj nic nie wie, nawet o miejscu spoczynku ciała. A warto przypomnieć, że np. w Warszawie ciała więźniów politycznych pomordowanych w areszcie przy ul. Rakowieckiej skrycie zakopano na tzw. „Łączce” , na tyłach Wojskowego Cmentarza Powązkowskiego, ukryto pod publicznym trawnikiem. Wybrane osoby które udało się zidentyfikować w bezimiennym dole śmierci na „Łączce” oraz inne osoby zidentyfikowana a których akta zniszczono:
- Stefan Długołęcki, podpułkownik WP
Urodził się 21 lipca 1906 r. w Montrealu, był synem Albina i Natalii z d. Bartołd. - Czesław Duma – pseud. „Nieznany”, żołnierz Narodowego Zjednoczenia Wojskowego
Urodził się 14 października 1925 r. w miejscowości Jeziórko w pow. tarnobrzeskim, był synem Józefa i Weroniki z d. Maciuba. - Czesław Gałązka – pseud. „Mróz”, „Bystry”, żołnierz AK, ppor. Narodowych Sił Zbrojnych
Urodził się 24 lipca 1924 r. w miejscowości Grodzisk w pow. Mińsk Mazowiecki, był synem Franciszka i Leokadii z d. Wareckiej. - Lucjan Minkiewicz – pseud. „Wiktor”, podporucznik Związku Walki Zbrojnej – AK
Urodził się 13 grudnia 1918 r. w Szui niedaleko Moskwy; był synem Antoniego i Stanisławy z domu Lisowskiej. - Bronisław Chajęcki – pseud. „Boryna”, „Maciej Boryna”, ur. 15 grudnia 1902 r. w Warszawie.
- Adam Dedio – pseud. „Kopiec”, „Marynarz”, „Adrian”, „Draga”; nazwisko konspiracyjne Kazimierz Wrona; ur. 24 grudnia 1918 r. w Zakopanem.
- Julian Dudyński – ur. 7 stycznia 1909 r. w Białymstoku, pracownik kolei w Białymstoku; żołnierz AK, brat Zygmunta.
- Aleksander Gąska – ur. 8 lutego 1903 r. w Grabówku (pow. Maków Mazowiecki). W latach 1924–1926 żołnierz 13 Pułku Piechoty w Pułtusku.
- Zygmunt Jezierski – pseud. „Jastrząb”, „Orzeł”, ur. 27 lipca 1925 r. w Mrozach (pow. Mińsk Mazowiecki), por. NSZ. W roku 1944 wstąpił do NSZ.
- Jan Kaim – pseud. „Filip”, „Wiktor”, ur. 17 września 1912 r. w Starosiedlicach (pow. Iłża), działacz Młodzieży Wszechpolskiej we Lwowie.
- Czesław Kania – pseud. „Nałęcz”, „Witold”, „Wyrwa”, „Waldemar”, ur. 19 marca 1909 r. w Lipnikach (pow. Ostrołęka).
- Władysław Antoni Koba – pseud. „Marcin”, „Rak”, „Tor”, „Żyła”, ur. 8 stycznia 1914 r. w Jarosławiu; kpt., oficer służby stałej Wojska Polskiego, uczestnik wojny obronnej 1939 r.
- Stanisław Konczyński – pseud. „Kunda”, „Stary”, ur. 6 stycznia 1914 r. w m. Księte (pow. Rypin).
- Stefan Skrzyszowski – pseud. „Bolek”, ur. 11 lub 27 grudnia 1911 r. w Złoczowie.
- Antoni Suchocki – ur. 21 czerwca 1920 r. w Chmielniku k. Białegostoku. Kolega Zbigniewa Rećki pseud. „Trzynastka”; prawdopodobnie członek Bojowej Organizacji Wschód.
- Jan Wądołowski – ur. 5 października 1934 r. w Chlebiotkach Nowych k. Jeżewa. Od 1952 r. pod pseud. „Humorek” w oddziale PAS NZW Komendy Powiatowej Wysokie Mazowieckie ppor. Stanisława Grabowskiego „Wiarusa”, a następnie Kazimierza Wieczorkiewicza „Ordona”. Zginął 19 grudnia 1952 r. w walce z Grupą Operacyjną UB-KBW w Krzewie-Plebankach, jego zwłoki zostały zabrane przez UB i pogrzebane w piwnicy na płody rolne w ogrodzie więziennym w Białymstoku. Szczątki Jana Wądołowskiego zostały odnalezione we wrześniu 2014 r. w trakcie prac poszukiwawczych zespołu IPN w ramach śledztwa OKŚZpNP nr S51/13/ZK na terenie ogrodu więziennego przy ul. Kopernika w Białymstoku.
- Klemens Wincenciuk – ur. 8 kwietnia 1895 r. W latach 1918–1919 uczestniczył w walkach o niepodległość Polski jako oficer 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Lucjana Żeligowskiego, następnie 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, porucznik WP, przed II wojną światową wójt gm. Suchowola.
Druga sprawa to ukrycie akt dotyczących zmian personaliów wielu osób, nadania im nowych tożsamości. Dotyczyło to „naturalizowanych” Polaków, czyli np. Rosjan którzy zostali po II Wojnie Światowej oddelegowani do pełnienia funkcji kierowniczych w administracji i wojsku. Dzisiaj te osoby i ich potomkowie pełnią funkcje publiczne i społeczne działając na szkodę Polski. Ich „polsko” brzmiące nazwiska są mylące, zniszczenie akt daje im poczucie bezpieczeństwa. Mogłoby wydawać się, że badania genealogiczne szybko wykażą braki w historii tych rodzin, co obnaży ich pochodzenie. Niestety, można przypuszczać, że wiele mordów politycznych i ukrycie ciał związane było z przejęciem ich tożsamości przez Rosjan, którzy wraz z „nowym” nazwiskiem zyskali również pełną genealogię.
