„Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych” podaje 18 nosicieli nazwiska Ziegiert, z tego 1 w woj. elbląskim, 9 gdańskim, 1 słupskim; 9 Ziegart: 5 w woj. gdańskim i po 2 w woj. szczecińskim i toruńskim, 1 Ziegardt w woj. toruńskim; 581 Ziegert, z tego 14 w woj. bydgoskim, 25 elbląskim, 445 gdańskim, 52 słupskim; 30 Zygert, z tego 4 w woj. gdańskim; 106 Zygiert poza Pomorzem (możliwe, że powstały one od niemieckiego Sieger „zwycięzca”); 265 Cygert, z tego 230 w woj. gdańskim, 27 słupskim; 40 Cygiert, z tego 18 w woj. gdańskim, 21 słupskim; 2 Cygier: po 1 w woj. poznańskim i wałbrzyskim; 1 Cygart w woj. gdańskim; 1 Ciger w woj. katowickim; 5 Cigert: 4 w woj. gdańskim, 1 słupskim.
Współcześnie nazwisko Cyg(i)ert i jego warianty spotyka się najczęściej na południu Kaszub. Tu też głównie notowane jest historycznie. W formie spolszczonej fonetycznie notuje je księga chrztów parafii Kościerzyna. Oto kilka przykładów: Kristian Cygiert i Anna Marianna Cygiertowa zapisani w 1747 r., Elisabeth Cygiertowna w 1748 r. Znane są też zapisy z parafii Wiele w Chojnickiem: Friedrich Cyger w 1793 r., Friedrich Cygert Lutheranus w 1797 r. Kataster frydrycjański z 1773 r. utrwala je w Tuchlinie w powiecie kartuskim, gdzie młynarzem był Martin Ziegert.
Najłatwiej wywieść to nazwisko i jego warianty od niemieckiego rzeczownika Ziege „koza” z patronimicznym formantem -ert. Chodzić tu mogło o hodowcę lub pasterza kóz (porównaj odpowiednie semantycznie i strukturalnie polskie nazwiska Kozłowicz, Koza, Kozan, Kozon i inne). Jednak znawcy nazwisk niemieckich: H. Naumann i M. Gottschald widzą jeszcze inną możliwość. Ich zdaniem jego źródłem może być rzeczownik Zieger „twarog” z wtórnym -t, które często pojawia się w nazwiskach niemieckich, np. Bäcker od takiegoż rzeczownika Bäcker „piekarz” z dodanym -t: Bäckert (porównaj polskie nazwiska Twaróg, Twaróżek, Twarożek, i Twarużek). Byłoby to więc nazwisko homoniczne, tzn. dziś tak samo brzmiące, ale mające inne pochodzenie.
Edward Breza