„Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych” podaje 159 osób o nazwisku Klepin: 54 w woj. bydgoskim, 22 gdańskim, 67 słupskim, po 4 w woj. kaliskim i katowickim, po 3 w koszalińskim i toruńskim, 2 kieleckim; 18 Kleppin: 13 w woj. gdańskim, 5 zielonogórskim; 2 Klepien, po 1 w woj. gdańskim i kaliskim; wtórne 82 Klepinowski [możliwe od nazwy miejscowej Klepin (o), dziś Klepiny pod Gdańskiem]: 9 w woj. elbląskim, 38 gdańskim, 16 szczecińskim, 7 toruńskim, 6 wrocławskim, 4 legnickim, 2 olsztyńskim; 30 Klepinski poza Pomorzem: 16 w woj. łódzkim, 8 piotrkowskim, 3 kaliskim, 2 warszawskim, 1 ciechanowskim.
Historycznie omawiane nazwisko udokumentowane zostało głównie w Kościerzynie i na Ziemi Bytowskiej, występowało także na północy Kaszub w parafii Tyłowo i w Wejherowie. W księgach ławniczych Kościerzyny pojawiają się zaś takie zapisy: stodolny plac Jakubowi Klepinowi zapisuje 1684, uczciwy Marcin Klepin […] uczciwa Konstancya z Wiczkowskich Klepinowa 1845; Michał Klepin 1680, znany był Klepinowski Dom: drugi zaś dom Klepinowski nazwany w 1722 r. Księgi metrykalne parafii Kościerzyna również ujawniają omawiane nazwisko: Jacob Klepin w 1747 r., Marianna Klepin w 1874 r. Kataster frydrycjański z 1773 r. zawiera najemnika z Somin na granicy powiatów kartuskiego i bytowskiego: Jacob Klepien. W księdze ślubów parafii Ugoszcz zapisany został w 1768 r. Bartolomeo Klepin. Z kolei Księga Szkaplerza Świętego parafii Ugoszcz zawiera od 1768 r. do 1839 r. 18 wpisów członków bractwa, m.in. Bartłomin Klepin w 1768 r., Zuzanna Klepinowa z Gliśna w 1782 r., Joanna Klepinowa z Borzyszków w 1787 r., Alojzy Klepin z Borzyszków w 1788 r., Maryanna Klepinowa z Lipusza w 1789 r., Katarzyna Klepinowa z Parchowa, Marianna Klepin w 1839 r. Tu też zanotowano wtórne nazwisko Jakub Klepinski w 1768 r. Podobnie w Księdze Różańca Świętego parafii Lipusz wpisani zostali: Catharina Klepinowna w 1722 r. Tomasz Klepin w 1763 r., Marianna Klepiniowna w 1787 r. W księgach metrykalnych parafii Tyłowo wpisani zostali: Franciscus Klepin w 1788 r., Francisko Klepien w 1793 r., Anna Klepinowa w 1800 r., a w parafii Świętej Trójcy w Wejherowie: Laura Klepin w 1893 r., rok później jako Laura Kleppin.
Nazwisko dopuszcza kilka interpretacji. Najbardziej prawdopodobna wydaje się ta, wedle której nazwisko to pochodzi od staropolskiego rzeczownika klepień „ryba łososiowata, lipień” z południowokaszubską realizacją grupy eń jako iń (porównaj odpowiednio odźiń „ogień”, kamiń „kamień” i z zanikiem miękkości, porównaj też zapisy Klepien i Klepiniowna). Może to też być formacja od nazwy osobowej Klepa [porównaj 71 osób o nazwisku Klepa z sufiksem -in, powstałych z dawnego przymiotnika dzierżawczego typu Klepin (Jan) czy syn]. U Kaszubów klepa to m.in. „gaduła”, znam także z południa Kaszub „plotkarz” i „rodzaj sieci’. Może niektórzy nosiciele nazwiska Klepin zawdzięczają je nazwie wsi Klępin(o). I. Zoder wywodzi niemieckie nazwisko Klep(p)in od nazwy wsi Klepin pod Neudamm w powiecie Królewiec (Königsberg) w Nowej Marchii (Neumark) i w Brandenburgii. Utrwalone w Księdze mesznego parafii Żarnowiec w powiecie puckim w 1775 r. nazwisko Joannes Kleper może jest formą zniemczoną od Klep(a) za pomocą przyrostka -er, jak Mischker od Myszk (od Myślibor). Do ostatecznej podstawy klepać odnieść można ze „Słownika nazwisk współcześnie w Polsce używanych” nazwiska Klepacz 2293, Klepadło 304, Klepaj 0, Klepak 142, Klepała 0, Klepan 0, Klepas 9 i inne. Notowane w „Słowniku staropolskich nazw osobowych” nazwisko Klepel Z. Klimek odnosi do średnio-dolno-niemieckiego formy rzeczownika Kleppel „serce dzwonu”, Kloper i Klopar do dolnoniemieckiego czasownika kloppen równoznacznego z nowo-wysoko-niemieckim klopfen „pukać, uderzać, odbijać”. Zbiegły się tu więc rdzenie słowiański i germańskie, które wzajemnie na siebie oddziaływały.
Edward Breza
