„Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych” podaje 7 osób noszących nazwisko Lilwic z woj. gdańskiego. Historycznie w Bytowie w 1639 r. zanotowany został Jacobus Lüllewitze i tegoż roku w Udorpiu Jacob Lüllewitze, w księdze urodzeń gminy Lipusz zapisany został w 1863 r. Martin Lilwitz, a w 1864 r. w księdze zmarłych figuruje Catharina Lilwitz.
Nazwisko było na Pomorzu rzadkie i nie było rozumiane. Pochodzi ono niewątpliwie od zniemczonej nazwy wsi brzmiącej dziś Lulewice (po niemiecku Alt Lülfitz) i Lulewiczki (po niemiecku Neu Lülfitz) położonej pod Białogardem, zapisywanej historycznie Lullewiz i Lulleuiz w 1276 r., Lulleuitze w 1299 r., Lullevize w latach 1317-1324, Lullefitz w 1628 r., Lillwitz w latach 1779-1785 r. E. Rzetelska-Felszko i J. Duma wywodzą ją jako nazwę patronimiczną od nazwy osobowej Lula. Podobnie już wcześniej od nazwy osobowej Ljujla: prasłowiańskie ljuljati „uśpić, ukołysać, >>ululać<< dziecko do snu”, wyprowadzał tę nazwę F. Lorentz. Dodajmy, że nazwę osobową Lula notuje „Słownik staropolskich nazw osobowych” od 1404 r. z Mazowsza, a A. Cieślikowa wyprowadza ją od rzeczownika lula „kołyska”. Nazwisko Lull nosił kowal w Tągowiu o imieniu Hans odnotowany w 1747 r., a wcześniej w Dąbiu pod Bytowem Matthis Lulla w 1661 r., w 1780 r. Casimir Lulla w Studzienicach i tegoż roku Adam Lulle w Dąbrowie. Wariant Lulle został zniemczony przez wymianę końcowego -a na -e, jak np. Zielonka na Selonke, Gałązka na Galonske. Według „Słownika nazwisk” nazwisko Lul nosi 142 osób, w tym 4 w woj. elbląskim, 96 w woj. bydgoskim, 11 łomżyńskim, 10 suwalskim, po 1 w woj. warszawskim i pilskim; Lula 637, w tym 10 woj. bydgoskim, 8 gdańskim, 14 słupskim, 118 częstochowskim, 70 krośnieńskim, po 49 w katowickim i toruńskim, 43 przemyskim, 32 jeleniogórskim, 25 wałbrzyskim i 22 poznańskim.
Najprawdopodobniej od nazwy wsi Lulewice pochodzi też notowane w Księdze Szkaplerza Świętego parafii Ugoszcz pod Bytowem nazwisko Lwica: Jan Lwica odnotowany został w 1759 r. i w tymże roku Apolonia Lwicowna oraz Kazimierz Lwica z Ostrowitego w 1795 r. Nazwisko po kaszubsku mogło być wymawiane Lëlwic, a potem do tej postaci dodano -a, a ë z pierwszej sylaby (także przez odniesienie do rzeczownika lwica) zanikło. Dziś „Słownik nazwisk” notuje tylko 3 osoby o nazwisku Lwicki: 2 w woj. warszawskim, 1 bydgoskim. Nazwisko Lilewicz 1 w woj. łódzkim może być formą patronimiczną (odojcowską) od nazwiska Lila lub należeć do omówionej podstawy.
Edward Breza
