Ewa Willaume-Pielka
cień
mego Wczoraj
tak rzadko przybywasz wraz ze szmerem wody
która wartkim nurtem dodaje urody
kamienistym brzegom, czy zielonym łąkom
i kaczeńców pąkom
tak rzadko się zjawiasz ciszą upragnioną
wraz ze słodyczą w kiściach przyniesioną
z ramionami tęczy co mogą rozczulić
i kolorami otulić
rzadko jesteś przy mnie cieniu mego Wczoraj
nie było cię z rana, nie było z wieczora
i znów któreś Wczoraj daleko odeszło
… została przeszłość.
