Masową emigrację z ziem polskich do Kanady zapoczątkowali Kaszubi osiedlając się 1855 w prowincji Ontario. Do 1890 napłynęło 20 tys. osób z ziem polskich, do 1914 ok. 100 tys. imigrantów, w latach 1918-1939 przybyło 140 tys. osób, głównie chłopów. Po 1939 pojawiła się nowa fala przybyszów wojennych (do 1956 ok. 60 tys. byłych żołnierzy, osób wykształconych).
Spis z 1991 podał, że 272 800 osób identyfikuje się głównie z grupą polską, szacunki mówią o ok. 600 tys. osób.
Największe skupiska miejskie: Toronto, Winnipeg, Montreal. W Kanadzie działa ok. 300 polskich organizacji, parafii, towarzystw, największa organizacja ubezpieczeniowa i kulturalno-oświatowa – Związek Polaków w Kanadzie (ZPK, utworzony 1924), także Związek Narodowy Polski w Kanadzie (utworzony 1929, Toronto).
Aktualnie największe i najbardziej aktywne wśród nich to Stowarzyszenie Polskich Kombatantów, oraz Stowarzyszenie Techników Polskich w Kanadzie. Przy parafiach istnieją sobotnie szkoły języka polskiego.
Działającą przy ZPK Radę Edukacyjną w 1970 przekształcono w Fundację Reymonta, która oferuje pomoc studentom polskiego pochodzenia i popiera akcje oświatową w Kanadzie. Kanadyjsko-Polski Instytut Badawczy w Toronto (utworzony w 1956) prowadzi działalność dokumentacyjną i publikuje studia badawcze. Działa Polski Instytut Naukowy w Kanadzie (Montreal, utworzony w 1943).
W latach 1904-1971 zarejestrowano 122 tytuły prasowe, najważniejsze z nich to:
- Gazeta Katolicka (Winnipeg, 1908-1950),
- Związkowiec (organ ZPK, utworzony 1933),
- Głos Polski-Gazeta Polska (Toronto, 1950),
- Echo (Toronto),
- Czas (Winnipeg, utworzony 1915).
Najnowsza emigracja po 1980 utworzyła szereg innych organizacji, wydaje nowe tytuły prasowe.
źródło: Wielka Internetowa Encyklopedia Multimedialna
